1913
W sierpniu 1913 roku Maria udała się w podróż do Szwajcarii, gdzie była umówiona z Albertem Einsteinem. Wspólna wycieczka została zaplanowana wiosną tego roku, tuż po odwiedzinach Alberta i Milevy Einsteinów w Paryżu.

Latem r. 1913 próbuje swych siły, wędrując z plecakiem po Alpach. Towarzyszą jej córki wraz z boną [Angielką, Panią Manley] oraz sławny matematyk Einstein wraz z synem [Hansem Albertem]. Tych dwoje genialnych ludzi łączy od paru lat przemiłe koleżeństwo. Szczerze się podziwiają i lubią nawzajem i godzinami rozmawiają o fizyce, to po francusku, to znów po niemiecku.
Młodzi, których zachwyca ta wycieczka, idą przodem. Cokolwiek z tyłu za nimi einstein, wymowny i natchniony, wykłada swoje teorie, ciesząc się, że wreszcie może o nich mówić do syta z kimś, kto je naprawdę rozumie. Maria jest jedną z niewielu zdolnych do tego osób, dzięki swojej niezwykłej kulturze matematycznej.
Ewa Curie, Maria Curie, Wydawnictwo Jakuba Przeworskiego, Warszawa 1938, s. 326–327.
Historię znajomości Madame Curie i Herr Einsteina można prześledzić czytając zachowane listy Uczonych. W 2025 roku Fundacji Rozwoju Edukacji dla Przemysłu i Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie przygotowały i wydały drukiem zbiór 27 listów – całą zachowaną między naukowcami korespondencję.

Autorem kalendarium życia Madame Curie oraz eseju poświęconego korespondencji między Naukowcami jest prof. Tomasz Pospieszny.
Ewelina Wajs-Baryła była odpowiedzialna za kwerendę ikonograficzną i konsultację merytoryczną przy doborze fotografii.

Książka dostępna jest także w języku angielskim, natomiast w przygotowaniu jest również wersja japońska.
Regularne wizyty począwszy od 1922 roku
Od 1922 roku Madame Curie była częstym gościem Szwajcarii, jako członkini Ligii Narodów, która swoją główną siedzibę miała w Genewie.
Echa tych podróży, a także problematyki jaką zajmowała się na forum Ligi Narodów Maria Skłodowska-Curie, znajdą Państwo także w listach Uczonej do i od Alberta Einsteina.

15 maja 1922 r. Rada Ligii Narodów jednomyślnie mianowała panią Skłodowską-Curie członkiem Międzynarodowej Komisji Współpracy Intelektualnej. O pani Skłodowska-Curie przyjęła ten mandat.
[…] Do Międzynarodowej Komisji Współpracy Intelektualnej należą najznakomitsze jednostki: Bergson, Murray, Destree i wielu innych. Pani Curie zostanie jej wiceprzewodniczącą i będzie należała do paru specjalnych komisyj ekspertów, jak również do komitetu zarządzającego Instytutu Współpracy Intelektualnej w Paryżu. A nie należy sądzić, aby to jej uczestnictwo wyrażało się platonicznym uznaniem dla ogólnych zasad organizacji! Maria jest całkiem praktyczną idealistką, pracuje w Genewie realnie, i na tym także terenie osiągając pozytywne rezultaty dla Nauki.
Ewa Curie, Maria Curie, Wydawnictwo Jakuba Przeworskiego, Warszawa 1938, s. 389.
